Muzeum Ziemi PAN w Warszawie jest najważniejszą polską placówką badawczą zajmującą się badaniami naukowymi nad występowaniem i właściwościami polskiego bursztynu.
To podkreślenie jest konieczne, gdyż na świecie występuje co najmniej sto różnych żywic kopalnych, nazywanych bursztynem. Jednak nazwa ta jest mało precyzyjna i bardzo myląca dla kogoś, kto nie zada pytania: jaki jest to rodzaj bursztynu?
Ponieważ każdy rodzaj żywicy kopalnej powstaje w specyficznych dla siebie warunkach geologicznych i klimatycznych w środowisku lądowym bądź morskim. Na postawione kwestie odpowiada wystawa w tymże muzeum „Z bursztynem dookoła świata”, na której obejrzeć można i poznać właściwości żywic kopalnych z wielu krajów naszego globu.
Na pierwszym miejscu eksponowany jest nasz rodzimy bursztyn bałtycki, czyli sukcynit wraz z towarzyszącymi żywicami z Czech, Sycylii, Rumunii, a także bursztyn francuski i hiszpański.
Z kontynentu amerykańskiego na wystawie pokazano najbardziej frapujący cedaryt (ze skał i osadów wieku kredowego), znany zarówno z Kanady, jak i z USA, oraz mniej znany, ale bardzo interesujący bursztyn z New Yersey (USA).
Wystawiono bursztyn dominikański, a także bursztyn meksykański. Obie żywice są bogate w inkluzje organiczne (organizmy wewnątrz bursztynu) i warto zaznaczyć, że były i są one przedmiotem jubilerskiej obróbki.
Azja, która jest bogata w żywice zarówno kredowe, jak i paleogeñskie – bursztynnikom najbardziej kojarzą się z birmitem. Wśród żywic kopalnych z Azji na wystawie znajduje się także: sachaliński rumenit (w swoim czasie sprzedawany jako symetyt), mało znany bursztyn japoński, występujący w wielu miejscach i w osadach różnego wieku, oraz bursztyn indonezyjski.
Ekspozycja obejmuje kopale, czyli żywice subfosylne, znacznie młodsze od bursztynu, których kolekcja w ostatnim czasie znacznie się powiększyła dzięki darczyńcom wspomagającym zbiory PAN Muzeum Ziemi w Warszawie. Wśród nich można zobaczyć próbki kopali z Kolumbii, Dominikany, Angoli, Madagaskaru, stanu Sabahw Malezji i Nowej Zelandii.
Kopalne żywice świata, inne niż bursztyn bałtycki, pochodzą z różnych gatunków drzew i występują na różnych kontynentach. Wszystkie żywice kopalne są obiektem badań naukowych i cenną zdobyczą kolekcjonerów.
Różnego rodzaju bursztyny występują na wszystkich kontynentach świata poza Antarktydą, która pod tym względem jest jeszcze niezbadana Zaprezentowane na wystawie żywice zostały pokazane w układzie geograficznym. Wszystkie okazy pochodzą z jednej z największych tego typu kolekcji na świecie, znajdującej się w zbiorach PAN Muzeum Ziemi w Warszawie.
Kolekcja ta istnieje od 1984 r., i swoje istnienie zawdzięcza – prof. Barbarze Kosmowskiej-Ceranowicz, która zapoczątkowała badania nad żywicami kopalnymi i subfosylnymi z wykorzystaniem metody spektroskopii w podczerwieni.
Dzięki darczyńcom kolekcja żywic powiększała się z biegiem czasu i dziś liczy ok. 600 okazów! Dodać do tego można, że każdej wystawie Muzeum Ziemi PAN towarzyszy katalog wydany na najwyższym poziomie naukowym i edytorskim.
Muzeum wydaje też liczne publikacje książkowe o bursztynach Polski i świata, które można nabyć na miejscu.
Ekspozycja będzie czynna do końca stycznia 2022 r. od poniedziałku do piątku: w godzinach 9:00–16:00 (ceny biletów: normalny – 12 zł, ulgowy – 6 zł) w niedzielę 10:00–16:00. Wstęp wolny.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
