PO MINACH ICH POZNACIE
Poznacie ich po minach, bo miny najczęściej zastępują u nas czyny. I to od dość dawna. Rzec można miny i "miny". Te pierwsze odmalowują się na twarzach w sposób fizyczny, sensualny, dosłowny. Te drugie są wyrazem głębi myśli i uczuć, zatroskania światem i ludźmi oraz bezkompromisową, wypływającą z bezdennych czeluści - chciałem napisać: "rozumu", ale pozostańmy tylko przy czeluściach - manifestacją własnych odniesień i stosunku do otaczającej rzeczywistości, czynioną środkami werbalnymi i pozawerbalnymi. Bo jeśli o kimś się powiada, że "stroi miny", to on może mieć w tym momencie twarz o kamiennym wyrazie - jak pewien były premier - może przypominać mumię wodza Wielkiej Rewolucji albo figurę z gabinetu Madame Tussaud, a i tak wiadomo, że go mierzi i swędzi, irytuje i drażni, nudzi i mdli. "Miny" i miny często idą ze sobą w parze i jedne z drugimi są w ścisłym związku, wzajemnie się uzupełniają i wspierają. W analizie i opisie "min" i min trudno przebić mistrza Witolda Gombrowicza. Wydawać by się mogło, że w "Ferdydurke" napisał już wszystko na ten temat. Oczywiście po uprzednim gruntownym przebadaniu zagadnienia. Być może dzisiejsi stroiciele min na tej wiedzy zbudowali własne osiągnięcia, ale mam wątpliwości, co do ich zainteresowania Gombrowiczem, więc pewnie tak mają sami z siebie. Podobnie z wiedzą bywa u niektórych. W każdym razie świat, a przynajmniej nasz kraj, i w dziedzinie min, i "min" poszedł do przodu. Rzekłbym nawet, że postęp na tym polu znacznie u nas wyprzedził inne osiągnięcia. No bo bez "min" i min nie ma czynów. A właściwie, jak się zrobi dobrą minę, to czyny nie są już potrzebne.
I tu rodzi się kolejne skojarzenie z "dobrą miną do złej gry". Coś to u nas w praktyce nie wychodzi. Bo gdy gra zła, to mina jeszcze gorsza. Myśmy kiedyś z moim przyjacielem bawili się w taką grę, trochę hazardując przy okazji, ale na małe stawki. Kiedy w gazetach pojawiały się całe szpalty fotografii kandydatów na naszych wybrańców do różnych ciał przedstawicielskich, rozpoznawaliśmy, kto z jakiego ugrupowania startuje. Hazard kiepsko szedł, bo przeważnie był remis. Po minach ich rozpoznawaliśmy. Ale nie powiem wedle jakiego klucza. Tak na wszelki wypadek... W każdym razie powiada się, że "oczy są zwierciadłem duszy". No i na tej podstawie okazuje się, że dusza nie każdemu jest do życia niezbędna. Za to twarz jest jak cyferblat zegara, który mówi nam, czy jego właściciel żyje w nocnym mroku, czy w blasku słońca.
Proponuję Wam, drogie Czytelniczki i drodzy Czytelnicy, uważnie przyglądać się twarzom, buziom, gębom, facjatom czy wręcz... No nie, tego określenia jednak nie użyję, co nie znaczy, że nie bywa adekwatne. No więc przyglądajcie się uważnie, a znakomicie wyczujecie intencje. Po pewnym czasie będziecie zwolnieni ze słuchania tego wszystkiego co mówią. A stanie się to z niewątpliwą korzyścią dla zdrowia tak fizycznego, jak psychicznego, bo słuchanie tych różnych publicystycznych i politycznych tyrad jest wyczerpujące i może grozić śmiercią lub kalectwem. Przynajmniej w sferze intelektualno-emocjonalnej. Zatem po niedługich i nietrudnych ćwiczeniach rzucą Państwo tylko okiem na mówiącego i natychmiast wyczują intencje oraz przesłanki, z jakich one wyrastają. Bez konieczności podążania po meandrach słowotoków. Tak właśnie spełni się to, co napisałem w tytule. A czyny, nawet jeśli się zdarzają, to i tak przychodzą dopiero po tych wszystkich minach. Czyny, choć może częściej wyczyny...
Jurek Ciurlok "Ecik"
BOJTLIK Z FRASZKAMI
Z cyklu "Gra półsłówek":
Moralnie w łódce
Moralnie w łódce czy oralnie w młódce?
Azaliż to pytanie godne aż Hamleta?
Utoń w młódce na chłodnym dnie w łódce!
Nie hamletyzuj! Choć młoda, doceni to kobieta...
Z MĄDROŚCI ŻYDOWSKICH
Żydowski ludowy mędrzec Motke Chabad udzielał ludziom zawsze klarownych odpowiedzi na najtrudniejsze pytania i udzielał świetnych porad w najtrudniejszych sprawach. Kiedyś przyszedł do niego Mates, który powszechnie uznawany był za głupka, i zapytał:
- Motke, ty mi coś doradź. Ja wiem, że jestem głupi, ale co ja mogę z tym zrobić?
- Posłuchaj, Mates: jeżeli ty mówisz, że wiesz, że jesteś głupi, to ty głupi na pewno nie jesteś. Taki, który jest naprawdę głupi, nigdy nie powie, że jest głupi.
- To ty mi, Motke, powiedz, dlaczego wszyscy mówią, że ja jestem głupi?
- O Mates! Jeśli ty uważasz, że jesteś głupi, to głupi nie jesteś, ale jeśli ty nie jesteś głupi, a słuchasz tego, że ludzie mówią, że jesteś głupi, to znaczy, że skończony z ciebie głupiec.
Motke Chabad powierza swojemu znajomemu wielkie zmartwienie:
- Aj, aj, aj! Takie nieszczęście! Moja żona jest ciężko chora! Może nawet za niedługo umrze!
- Aj, Motke! Ty powiedz, co jej się stało?
- Ty wiesz! Ona ugryzła się w język!
- I to ma być ta ciężka choroba? I z tego ona ma umrzeć? Motke, tyś chyba oszalał!
- Ona może z tego umrzeć. Ty nie znasz mojej żony. Jej język jest pełen trucizny...
Z NAUKOWEGO PÓNKTU WIDZENIA
Różne ludzie miewają poczucie humoru. Na przykład Arthur Schopenhauer zaśmiewał się na widok prostej stycznej do okręgu, bowiem bawiło go to, że kąty tworzą dwie linie nieprzecinające się. Aczkolwiek wedle pewnego wykładowcy matematyki na Politechnice Śląskiej w Gliwicach: "linia prosta to tyż okrąg, ale o niyskończenie wielkim promieniu". Dawni studenci zapewne wiedzą, o kim mowa.
ZAGADKI
Jaka jest najlepsza kuracja odchudzająca dla mydła?
- Codzienna kąpiel.
Nad czym zastanawia się kran widząc wodotrysk?
- Dlaczego on stoi na głowie???
PRZYSŁOWIA I POWIEDZONKA
Już niy trza aptyki, inoś ryla i motyki - cóż: każdego z nas to czeka...
Niy trza rady niywieście do zdrady - gwoli sprawiedliwości: chłopu także nie!
Niy powiedzioł żodnymu, ino wrótnymu, a wrótny kożdymu - bo plotkowanie to jakby jeden z obowiązków odźwiernego.
Niy pragnij cudzego, niy stracisz swojego - to się jakoś nie chce przyjąć.
Niy rób kozła za ogrodnika - ale czy ktoś takich rad słucha?
Niy róbma nic, niy bydzie nic - to kiedyś jeden kandydat na prezydenta propagował. A niektórym się nawet udaje.
KÓNSKI Z BELE KÓND
Jak Pytia delficka
Mąż telefonuje do żony z pracy:
- Przepraszam, kochanie, nie czekaj z obiadem, bo wrócę dość późno. Mam spotkanie biznesowe, nie wiem jak długo potrwa...
- No ja znam te twoje biznesowe spotkania! - krzyknęła żona do słuchawki. - Łajdactwo i nic więcej! Już widzę, jaki pijany wrócisz!
- Ależ kochanie - uspokajającym tonem ripostuje mąż. - Nic podobnego! Żadne łajdactwo, tylko poważne rozmowy o interesach. I to bez alkoholu!
- Tak, tak! Możesz sobie gadać, a ja swoje wiem! Pijany wrócisz i tyle!
- Kochanie, uspokój się proszę. Powtarzam: spotkanie jest poważne...
- Pijany wrócisz! - przerwała mu żona i trzasnęła słuchawką.
Bardzo późnym wieczorem w mieszkaniu owego małżeństwa odezwał się dzwonek przy drzwiach. Żona otworzyła i ujrzała na progu małżonka, który ledwo się trzymał na nogach. Wymienili bazyliszkowe spojrzenia i małżonek, nie dopuszczając żony do głosu, rzekł z wyrzutem:
- No i widzisz? Widzisz? To wszystko twoja wina! Bo tylko krakałaś, krakałaś, aż wykrakałaś...
Przewidujący?
- Pożycz mi pięć stów do jutra.
- Eeee... Nie oddasz mi...
- Skąd możesz to wiedzieć?
- Bo nie mam zamiaru ci pożyczyć...
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH
Łysina to nie aureola, egoizm to nie indywidualność...
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
